مشاوره خرید برق
نیروگاه های تولید پراکنده

نیروگاه های تولید پراکنده

تعریف و کاربرد:

 توليد پراكنده طبق تعريف عبارت است از مجموعه‌ای از دستگاه‌ها و یا تأسیسات به صورت یک واحد تولید برق است که از طریق یک نقطه اتصال مشترک به شبکه توزیع متصل است. به تعريف دیگر عبارت است از توليد برق در محل  مصرف يا در نزديكي آن با استفاده از سيستم هاي توليد برق نسبتاً كوچك كه ظرفيت آنها معمولاً كمتر از 30 مگاوات مي‌باشد. به تعریف دیگر نیروگاه های تولید پراکنده به نیروگاه های با ظرفیت تولیدی کم ( از چند کیلو وات تا  ظرفیت 25 مگا وات) گفته می شود که جهت تولید انرژی الکتریکی در نقاط نزدیک به مصرف نصب می گردند. از جمله این نیروگاه ها می توان به نیروگاه های بادی، میکرو توربین ها، پیل های سوختی، سلول های خورشیدی،  ژنراتورهای دیزلی، سیستم های ذخیره انرژی در ابررسانا، سیستم های ذخیره انرژی در باتری و نیروگاه های آبی کوچک و …. اشاره نمود. به این نیروگاه  ها، نیروگاه های محلی یا نامتمرکز نیز گفته می شود و با علامت اختصاری (DG) نمایش داده میشوند. در سال های اخیر توجه زیادی به بکارگیری نیروگاه های تولید پراکنده در سیستم های قدرت شده است ، سابقه استفاده از توليد پراكنده به درستي روشن نيست ولي آنچه که مشخص است از دهه 70‏ عوامل مختلفي دست به دست هم دادند و باعث بوجود آمدن مبحثي بنام «توليد پراكنده» شدند.

مهمترین عوامل توجه ویژه ای به تولید پراکنده:

مزایا و اثرات مثبت بکارگیری نیروگاه های تولید پراکنده:

مجموعه دلايل فوق سبب شده تا روند جهاني توليد برق بر مبناي جايگزيني نيروگاه هاي بزرگ متمركز با توليد همزمان برق و گرما يا سرما و بصورت توليد پراكنده باشد. ‌زيرا دلايل توجيهي گرايش به نيروگاه هاي بزرگ كمرنگ شده و در آينده نزديك ايجاد نيروگاه بزرگ براي مصارف معمولي عمومي غيرموجه خواهد بود.